Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Υψηλές θερμοκρασίες αλλά εγώ το νύχι στην τρίχα!!!


Έμεινα χωρίς αμάξι, λόγω έλλειψης βενζίνης. Αλλά θυμήθηκα κάτι φωτογραφίες που έβγαλα την περασμένη εβδομάδα όταν ψηνόμουν εκεί μέσα.

και για να σας παρουσιάσω κάτι ιδιαίτερο,
βάφω το νύχι συχνά-σχεδόν καθημερινά-
και χαλαρώνω και ανανεώνομαι.





Εχθές έβαψα και το μαλλί ε, και το χτένισα, γιατί είχα μία εβδομάδα που τα μάζευα κότσο.
Δεν άντεχα τη ζέστη!!!


κάνετε μπανάκια??
Εγώ έκανα το πρώτο καλύτερο μπάνιο του καλοκαιριού
την περασμένη Κυριακή στην παραλία της Καλάθου (η Κάλαθος).
τεράστια-καθαρή-ήσυχη


Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Ζέστη και κατασκευές

Όταν το θερμόμετρο χτυπάει στους 40 βαθμούς Κελσίου, τί διάθεση μπορεί να έχεις για να δουλέψεις, να γράψεις, να δημιουργήσεις, να σκεφτείς κάτι άλλο εκτός από τα δροσερά νερά της πιο όμορφης, της πιο γαλανής, της πιο καθαρής παραλίας!
Επειδή αυτήν την παραλία σκέφτομαι, δεν έχω πολλές ιδέες και ξέρω ότι σας έλειψα ιδού τα μεϊκινγκ οφ των αγαπημένων σκουλαρικίων μου! (ιδέα της Νάντιας, δείτε εδω)

σε ένα χαρτί σχεδίασα τους κύκλους που ήθελα

πέρασα την κορδέλα που διάλεξα, γύρω γύρω στο χαρτί,
κολλώντας το με κόλα στην αρχή στη μέση και το τέλος.

με το ιδικό μηχάνημα που ανοίγει τρυπούλες (σε ζώνες κτλ)
έκοψα στο σημείο που ήθελα, έβαλα τα "αγκιστράκια"

et... voila!


Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

YΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ (ΡΟΔΟΣ)

ΧΟΧΟΧΟ
Αυτή είναι η εκατοστή ανάρτηση αυτού του blog.
Δεν έχω πολλά νέα, παρόλο που η ζωή κυλάει με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Μία σταθερότητα με χαρακτηρίζει.
Θάλασσα ήμουν χτες, σε μία παραλία χιλιομέτρων... όσο βλέπετε από τα αριστερά μου άλλο τόσο και στα δεξιά μου. Αλλά τις Κυριακές γίνεται πανζουρλισμός. Οι παρέες κάθονται ανά 2-3 μέτρα μέγιστη απόσταση _πράγμα ανεπίτρεπτο στη Ρόδο.
Χρόνια είχα να πάω σ' αυτήν την παραλία Σαββατοκύριακο. Την προτιμώ καθημερινές, ήσυχα και ΚΑΘΑΡΑ. Έτυχε χθες να μην μπορούμε να πάμε πιο έξω, εκεί που αυτό λένε οι Ροδίτες θάλασσα.
Έβαψα το νύχι φούξ (χαχαχα έτσι μου το είπε ένα εφοριακός) Φούξια λοιπόν, πήρα την πράσινη ηλεκτρικ πετσέτα μου (αυτή μου έτυχε), πήρα τη φωτογραφική, το αντιηλιακό, ένα περιοδικό [(be on top λέγεται) που κυκλοφόρησε στη Ρόδο, και είναι ότι έλειπε για είχαμε πήξει στη σαβουρα (...) και κάτι άλλες αηδίες (μιλάω κομψά) που κυκλοφορούν εδώ ρίχνοντας μας το επίπεδο], πήρα το αμόρε, χωρίς ομπρέλα και απολαύσαμε τον ήλιο της Ρόδου...
Κάναμε, πιο αργά και μια βόλτα στη πόλη με τα φωτάκια στα πολυτελή κότερα που είναι στο λιμάνι, να κάνουν την ομορφότερη διακόσμηση.

ΡΟΔΟΣ ΡΕ ΡΟΔΟΣ!!!